အခုလက္ရွိဘ၀ကုိ ပစၥဳပၸန္အက်ိဳးအျခင္းအရာငါးပါးနဲ႔ ကုိယ္စားျပဳတယ္။ စက္၀ုိင္း နံပါတ္(၂)အကြက္မွာရွိတဲ့ တရားငါးပါး- ၀ိညာဏ္ နာမ္႐ုပ္ သဠာယတန ဖႆ ေ၀ဒနာ။ ခႏၶာငါးပါးပါပဲ။ ပဋိသေႏၶ၀ိညာဏ္ကေတာ့ ၿပီးခဲ့ၿပီ။ အခုေနေနရတာက ပ၀တၱိ၀ိညာဏ္နဲ႔ေနေနရတာ။ နာမ္႐ုပ္ေတြကေတာ့ သြားခ်င္တာက နာမ္၊ သြားတာက႐ုပ္။ စားခ်င္တာက နာမ္၊ စားတာက ႐ုပ္။ အိပ္ခ်င္တာက နာမ္၊ အိပ္တာက႐ုပ္- စသည္ျဖင့္ ခြဲျခားသိထားလုိက္ပါ။ အခုလက္ရွိခႏၶာထဲမွာ နာမ္႐ုပ္ေတြပဲ ရွိေနတယ္။ သဠာယတနဆုိတာက မ်က္စိ၊ နား၊ ႏွာေခါင္း၊ လ်ာ၊ ကုိယ္၊ စိတ္။ အာ႐ံုေတြ ေတြ႔ထိတာက ဖႆ။ အာ႐ံုေတြကို ခံစားတာက ေ၀ဒနာ။ အခု ဘာေတြနဲ႔ေနေနရတာလဲဆုိရင္ ဒီ ၀ိညာဏ္ နာမ္႐ုပ္ သဠာယတန ဖႆ ေ၀ဒနာေတြန႔ဲေနေနရတာ။ သစၥာအေနနဲ႔ ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ဒုကၡသစၥာ။ ကုိယ့္ခႏၶာထဲမွာ ႐ုပ္ပဲေပၚေပၚ၊ နာမ္ပဲေပၚေပၚ၊ ဒုကၡသစၥာလုိ႔ မွတ္လုိက္ပါ။ ဘယ္အခါ႐ႈ႐ႈ ျဖစ္မႈ ပ်က္မႈေတြ႔တာသည္ ဒုကၡသစၥာပဲ။ ဒါျဖင့္ ဒီခႏၶာထဲမွာ ရွိတာမွန္သမွ်ကလဲ ျဖစ္မႈ ပ်က္မႈေတြပဲဆုိေတာ့ ဒုကၡသစၥာဆိုတာ ျငင္းဖုိ႔မလုိေတာ့ဘူး။
ကုိယ့္သႏၲာန္မွာရွိတဲ့ ၀ိညာဏ္ နာမ္႐ုပ္ သဠာယတန ဖႆ ေ၀ဒနာ သည္ ပစၥဳပၸန္အက်ိဳးတစ္လႊာ။ သစၥာအားျဖင့္ ဒုကၡသစၥာ။ ဒါျဖင့္ လူ႔ဘ၀ႀကီးက ဒုကၡသစၥာႀကီးပဲ။ ဘာသစၥာနဲ႔ ေနေနၾကရသလဲဆုိရင္ ဒုကၡသစၥာနဲ႔ ေနေနၾကရတာ။ ဘာဒုကၡသစၥာလဲဆုိရင္ ျဖစ္ပ်က္ဒုကၡသစၥာ။ ေၾသာ္- လူ႔ဘ၀ရတာဟာ ဒုကၡသစၥာႀကီးရတာပဲ။ သာမညအေနနဲ႔သာ လူ႔ခ်မ္းသာလုိ႔ေျပာေနၾကတာ၊ တကယ္ေတာ့ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ေဒသနာေတာ္အရ ခႏၶာငါးပါး ဒုကၡသစၥာတရားႀကီးပါပဲ။ လူခ်မ္းသာ နတ္ခ်မ္းသာ ျဗဟၼာခ်မ္းသာ အႀကိမ္ႀကိမ္ခံစားရပါလို၏ဆုိေတာ့ ေဟာဒီ (၂)အကြက္ထဲက ဒုကၡသစၥာ အဖန္ဖန္ႀကံဳေတြ႔ရပါလုိ၏ ဆိုတဲ့ သေဘာသက္ေရာက္သြားတယ္။ ဒီလုိဆုိေတာ့ ကုသုိလ္ျပဳၿပီး ဒီလုိသာဆုေတာင္းရင္ (၂)နံပါတ္ ဒုကၡသစၥာေခ်ာက္ထဲ က်ဖို႔ပဲရွိေတာ့တယ္။ အခုလက္ရွိမွာပဲ ဒီေခ်ာက္ထဲက်ေနၿပီ။ ဘာလို႔ ဒီေခ်ာက္ထဲ က်ရပါလိမ့္မလဲဆုိေတာ့ (၁)နံပါတ္ကုိ ျပန္ၾကည့္။ အ၀ိဇၨာက ဒုကၡသစၥာကုိမသိဘူး။ ဘ၀ဟာ ဒုကၡသစၥာလုိ႔ သူကမသိဘူး။ မသိေတာ့ ဘံုဘ၀လုိခ်င္တဲ့ တဏွာနဲ႔ ကုသိုလ္သခၤါရေတြ လုပ္ခဲ့ၾကတယ္။ လုပ္ခဲ့ၾကေတာ့ ဒီ (၂)နံပါတ္အကြက္ထဲ ျပန္ေရာက္ရတယ္။ အ၀ိဇၨာက မသိလုိ႔ သခၤါရဆုိတဲ့ ကုသိုလ္ေတြလုပ္၊ လူ႔ဘ၀ နတ္ဘ၀ တဏွာနဲ႔ ေတာင့္တ၊ ဥပါဒါန္နဲ႔စြဲလမ္း၊ ကာယကံ ၀စီကံနဲ႔ အားထုတ္ေတာ့ ေသသည္၏အျခားမဲ့၌ (၁)နဲ႔ (၂)စပ္သြားတယ္။ ဘာသစၥာရလုိက္လဲဆုိေတာ့ ဒုကၡသစၥာႀကီး ရလုိက္တာ။
အ၀ိဇၨာက မသိတာ၊ သခၤါရက ကုသုိလ္ေတြလုပ္တာ။ ေၾသာ္- မသိတဲ့ပုဂၢိဳလ္ကုသုိလ္လုပ္တာ ရလုိက္ေတာ့ ခႏၶာငါးပါး ဒုကၡသစၥာႀကီးရလုိက္တယ္။ အ၀ိဇၨာပစၥယာ သခၤါရာ၊ သခၤါရပစၥယာ ၀ိညာဏံ။ ဆက္သြားၿပီ။ မသိတာက အ၀ိဇၨာ၊ ဘံုဘ၀ေတာင့္တ ကုသုိလ္လုပ္တာက သခၤါရ။ အ၀ိဇၨာနဲ႔ သခၤါရေၾကာင့္ ၀ိညာဏ္ နာမ္႐ုပ္ သဠာယတန ဖႆ ေ၀ဒနာ ဒုကၡသစၥာရတာ။ ဒုကၡသစၥာမသိလုိ႔ ဒုကၡသစၥာရေၾကာင္း ကုသုိလ္ေတြလုပ္တယ္။ လုပ္ျခင္းေၾကာင့္ ေသသည္၏အျခားမဲ႔၌ ေဟာဒီခႏၶာငါးပါးျပန္ရတယ္။ ဘာသစၥာလဲဆုိေတာ့ ဒုကၡသစၥာ။ ဘယ္ကာလမွာလဲဆုိရင္ ပစၥဳပၸန္အက်ိဳးတစ္လႊာဆုိေတာ့ ပစၥဳပၸန္ကာလ။ အုိနာေသေဘးေတြက မလြတ္ႏုိင္တာ၊ ျဖစ္ပ်က္ေဘးေတြက မလြတ္ႏုိင္တာ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ဒုကၡသစၥာနဲ႔ အတူေနေနရလုိ႔။ ဒါျဖင့္ ဒုကၡသစၥာ ခႏၶာႀကီး ဘယ္သူျပဳလုပ္လုိက္တာလဲဆိုရင္ အ၀ိဇၨာ သခၤါရက ျပဳလုပ္လုိက္တာ။ သိၾကား ျဗဟၼာ ဘုရားလာဖန္းဆင္းထားတဲ့ ခႏၶာႀကီးမဟုတ္ဘူး။
အ၀ိဇၨာက ဒုကၡသစၥာမသိတာ၊ မသိေတာ့ သခၤါရက ဒါနကုသုိလ္ျပဳလုပ္တယ္။ ဒါကုိ ပုညာဘိသခၤါရလုိ႔ ေခၚတယ္။ ပုညဆုိတာ ကုသုိလ္ပါပဲ၊ ဒါေပမယ့္ သခၤါရ- ျပဳျပင္လိမ့္မယ္-တဲ့။ ဘာျပဳျပင္မွာာလဲဆိုေတာ့ ဒုကၡသစၥာကို ျပဳျပင္မွာ။ ျပဳျပင္ေတာ့ ၀ိညာဏ္ နာမ္႐ုပ္ သဠာယတန ဖႆ ေ၀ဒနာ ဒီတရာငါးပါး ရလာတာ။ ပစၥဳပၸန္အက်ိဳးတစ္လႊာ။ အေၾကာင္းရွာေတာ့ အ၀ိဇၨာ သခၤါရပဲ ေတြ႔ရတယ္။ သစၥာမသိတဲ့ အ၀ိဇၨာစီမံသလုိ သခၤါရက ျပဳလုပ္ေတာ့ ဒုကၡသစၥာရတယ္။ ၀ိညာဏ္ နာမ္႐ုပ္ သဠာယတန ဖႆ ေ၀ဒနာဆုိတဲ့ ခႏၶာငါးပါးထဲမွာ ဇာတိလဲ ပါတယ္။ ဇရာ ဗ်ာဓိ မရဏေတြလဲ ပါတယ္။ ဘာသစၥာလဲဆုိေတာ့ ဒုကၡသစၥာ။ ဒါဟာ အတိတ္အေၾကာင္းေၾကာင့္ ပစၥဳပၸန္အက်ိဳး ျဖစ္တာ။
ေဒါက္တာအရွင္ပါရမီ
No comments:
Post a Comment